تبادل لینک هوشمند 
دانشمندان دانشگاه‌های میشیگان و هاروارد شنوایی موش‌هایی را که در اثر صدای شدید ناشنوا شده بودند، با افزایش تولید نوعی پروتئین کلیدی در گوش‌های آنها بازیابی کردند.
با نشان‌دادن اهمیت پروتئینی موسوم به NT3 در حفظ ارتباط بین گوش‌ها و مغز، این یافته‌ها راه را برای انجام تحقیقات انسانی با هدف درمان ناشنوایی ناشی از پیری عادی و قرارگرفتن در معرض صدا ارتقا می‌بخشد.
در پژوهش جدید دانشمندان نقش NT3 در گوش درونی و اثر تولید افزایش‌یافته آن روی شنوایی موش‌ها را پس از قرارگرفتن آنها در معرض صدا درک کردند. نتایج این بررسی همچنین نقش کلیدی سلول‌هایی را نشان می‌دهد که از لحاظ سنتی «عوامل پشتیبانی‌کننده» ارتباط گوش و مغز خوانده می‌شوند. این سلول‌های پشتیبانی‌کننده اساس فیزیکی سلول‌های موی گوش را شکل می‌دهند و این سلول‌ها مستقیما با عصب‌های حامل سیگنال‌های صوتی به مغز تعامل دارند.
بررسی جدید نقش تعیین‌کننده این سلول‌های پشتیبانی‌کننده را به همراه مولکول‌های NT3 تولید شده توسط آنها شناسایی می‌کند. مولفه NT3 در توانایی بدن برای شکل‌دادن و حفظ ارتباطات بین سلول‌های مو و عصب حیاتی است.
پس از آن که محققان موش‌های آزمایشی را به اندازه کافی در معرض صدا قرار دادند تا شنوایی‌شان را از دست دهند، با استفاده از تکنیکی ویژه تولید NT3 را در سلول‌های نواحی خاصی از گوش درونی گوش افزایش دادند. در نهایت مشخص شد توانایی موش‌های دارای NT3 اضافی برای شنیدن در مقایسه با موش‌های گروه کنترل بسیار بهتر شد.
جزئیات این دستاورد علمی در نشریه eLife منتشر شد.
.: Weblog Themes By Pichak :.